طغیان وینیسیوس با شادی گل معنادار

به گزارش "ورزش سه"، وینیسیوس در بازی مقابل اتلتیک بیلبائو با عملکرد درخشانش تحسین آنچلوتی را برانگیخت و دوباره قلب هواداران برنابئو را تسخیر کرد. در حالی که کیلیان امباپه در سکوها با سوت‌های اعتراضی مواجه شد، شماره ۷ رئال مادرید ستاره بی‌چون‌وچرای تیم بود.

وینیسیوس، با پنج سال تجربه بیشتر در رئال نسبت به امباپه، درک بهتری از فضای برنابئو دارد. رابطه او با هواداران، هرچند گاهی پر فراز و نشیب بوده، اما به دلیل احساسات و شور ذاتی‌اش، از سردی و بی‌تفاوتی امباپه برای هواداران جذاب‌تر است.

امباپه که زمانی بازیکنی رویایی برای هواداران بود، حالا با سوت‌های اعتراضی مواجه می‌شود. در دقیقه ۲۰، وقتی تصویر او روی نمایشگر ۳۶۰ درجه برنابئو نمایش داده شد، سوت‌هایی شنیده شد؛ نه گسترده، اما قابل توجه، مشابه واکنش‌ها به او در بازی مقابل آرسنال. پنج بازی بدون گل و کارت قرمز بی‌معنی در زمین آلاوس باعث شده هواداران سخت‌گیر رئال، که مغرور بودن را نمی‌پذیرند، از او دلخور شوند.

بازی مقابل اتلتیک یک دیدار حساس بود. پس از ناکامی مقابل آرسنال و پیش از فینال کوپا دل ری برابر بارسا، که نقش مهمی در فصل رئال دارد، هواداران آماده قضاوت بودند.

در برنابئو، حمایت هواداران با میزان تشویق‌ها سنجیده می‌شود، نه رأی‌گیری. در زمان اعلام ترکیب، نام وینیسیوس با استقبال کمتری نسبت به لوکا مودریچ و جود بلینگام مواجه شد، اما او با عملکردش همه را مبهوت کرد. وینیسیوس از همان ابتدا پرانرژی ظاهر شد و تا پیش از گل تماشایی فده والورده در وقت‌های اضافه، تقریباً تنها بازیکنی بود که تشویق شد.آنچلوتی نیز از تلاش او در دفاع ستایش کرد و گفت:«تعصب او فوق‌العاده است.»

تمرکز و اراده وینیسیوس در بازی تیم نیز نمود داشت. او نه‌تنها گلی زد که به دلیل آفساید میلی‌متری اندریک مردود شد، بلکه با خلق ۶ موقعیت گل، بیش از هر بازیکن دیگری خطرناک بود. او ۸ سانتر به محوطه جریمه ارسال کرد (همردیف با مودریچ) و با ۵ دریبل موفق در مناطق خطرناک، بیش از مجموع دریبل‌های سایر هم‌تیمی‌ها (رودریگو ۲، کاماوینگا و براهیم هر کدام ۱) درخشید. وینی بعد از گلی که زد واکنشی متفاوت با همیشه داشت، او شادی نکرد و با چهره‌ای جدی به وسط زمین برگشت در حالی که گل او رئال را از یک بازی دشوار نجات داده بود (گلی که البته کمی بعد رد شد).

در هر صورت این تحرک و پویایی نشان‌دهنده بازگشت وینیسیوس به فرم ایده‌آلش بود، چیزی که در بازی مقابل آرسنال (۱-۲) نیز نشانه‌هایی از آن دیده شد، برخلاف بازی‌های ضعیف‌ترش مثل دیدار مقابل والنسیا یا امیریتس که در آن‌ها کم‌فروغ بود.

وینیسیوس از دقیقه اول مقابل اتلتیک مصمم بود که اگر لالیگا از دست برود، نگذارد انگشت اتهام به سمتش باشد. در مقابل، امباپه در مرحله‌ای است که کریم بنزما در روزهای سردش تجربه کرد: گل‌ها و حرکات تماشایی هستند، اما آن شور و حرارتی که برنابئو را به وجد می‌آورد، غایب است.

این ویژگی، درس ابتدایی در رئال است که باید به هر بازیکن جدید آموزش داده شود. وینیسیوس این درس را به‌خوبی آموخته، اما امباپه برای موفقیت در مادرید باید هرچه زودتر آن را یاد بگیرد.