خشم ایتالیاییها از اظهارات جنجالی:
وزیر ورزش ایتالیا ریاکار و مشوق شرطبندی است!
آندرهآ آبودی، وزیر ورزش ایتالیا، با پیشنهاد کنار گذاشتن بازیکنان درگیر در رسوایی شرطبندی از تیم ملی، جنجال بزرگی به راه انداخته است.

به گزارش "ورزش سه"، این موضوع پس از تحقیقات جدیدی که به شرطبندی در سایتهای غیرقانونی اشاره داشت، دوباره خبرساز شد. این تحقیقات ۱۲ بازیکن سری A را در بر میگیرد.
نیکولو فاجولی و ساندرو تونالی، هافبک نیوکسل، در سال ۲۰۲۴ به دلیل شرطبندی روی بازیهای فوتبال محروم شدند، هرچند هیچکدام علیه تیم خودشان شرط نبستند. این دو بازیکن به تیم ملی ایتالیا بازگشتند، اما این تصمیم به نظر وزیر ورزش ایتالیا خوش نیامده است.
او در یک نشست خبری گفت:«پیراهن آتزوری باید توسط بهترینها پوشیده شود، نه فقط از نظر رفتار در زمین، بلکه در همه رفتارها. همانطور که لوچانو اسپالتی با عملگرایی و ارزشمداری نشان داد، پوشیدن این پیراهن افتخار است. هدف تحقیر کسی نیست، بلکه مسئولیتپذیری است. ما نباید الگوی اشتباه و خطرناکی باشیم. البته فدراسیونها مستقل عمل میکنند، اما این نظر من است.»
اظهارات آبودی درباره بازیکنان ایتالیا خشم هواداران را برانگیخت
این سخنان واکنشهای تندی در دنیای فوتبال به دنبال داشت. اومبرتو کالکانو، رئیس انجمن بازیکنان ایتالیا، اولین معترض بود.
او گفت:«قانون اساسی میگوید مجازاتها باید به بازپروری هم کمک کنند. هر کسی که با عدالت ورزشی روبهرو شده، باید کاملاً به دنیای ما برگردد. پائولو رُسی پس از محرومیت در جام جهانی ۱۹۸۲ بازی کرد، اشتباه کرد، تاوان داد و بازگشتش به تیم ملی ارزش ورزشی و انسانی بالایی داشت.»

در انگلیس با اعتیاد به شرط بندی با درک بیشتری برخورد میشود، اما در ایتالیا برخی هنوز با بازیکنانی مثل فاجولی، که خودشان به مقامات مراجعه کردند، سختگیر هستند.
فاجولی بهعنوان بخشی از محرومیتش تحت درمان اعتیاد به شرطبندی قرار گرفت. پائولو یاره، درمانگر او، به شدت از آبودی انتقاد کرد. یاره به خبرگزاری لاپرس گفت:«تکاندهنده است که وزیر ورزش علناً ورزشکاران حرفهای را بهخاطر شرطبندی سرزنش کند، اما همزمان لغو ممنوعیت اسپانسرهای سایتهای شرطبندی روی پیراهنها را ترویج دهد. تابلوهای تبلیغاتی کنار زمین کافی نیست، آنها میخواهند بازیکنان لوگوی شرکتهای شرطبندی را روی پیراهن بپوشند. این وضعیت دیوانهکننده است و ریاکاری در این موضوع را نشان میدهد. ریاکاری دیگر فدراسیون فوتبال ایتالیا این است که اگر کسی روی فوتبال شرط ببندد، محروم میشود، اما اگر روی تنیس، بسکتبال یا ورزشهای دیگر شرطبندی کند و ورشکست شود، برایشان اهمیتی ندارد.»